Słowa kluczowe
zasada specjalności
Europejska konwencja o ekstradycji
wyrok łączny
kara łączna
Jak cytować
Abstrakt
Niniejsza glosa odnosi się do tezy oraz rozważań wyrażonych w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2023 r., I KZP 13/22, dotyczącym wyjątku od zasady specjalności unormowanym w art. 14 ust 1 lit. b Europejskiej konwencji o ekstradycji. Autor przedstawia argumentację dotyczącą szerokiego kontekstu prawno-międzynarodowego analizowanego unormowania, która rozwija i potwierdza trafność stanowiska Sądu Najwyższego co do szerszego niż leksykalne rozumienia pojęcia „ostatecznego zwolnienia”. Ponadto w publikacji odniesiono się do charakteru omawianego wyjątku w świetle standardu ochrony wyznaczanego przez art. 52 ust. 4 Konstytucji RP.
Bibliografia
Bassiouni M.Ch., Extradition: The United States Model, „International Review of Penal Law. Extradition” 1991, vol. 62, nr 1–2.
Knypl Z., Europejska konwencja o ekstradycji. Komentarz, Sopot 1994.
Milczanowski S., Uwagi na temat zasady specjalności jako przesłanki ekstradycyjnej, „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego” 2009, t. XXV, AUW nr 3165, Wrocław.
Mozgawa-Saj M., Ekstradycja w polskim postępowaniu karnym, Warszawa 2015.
Stępkowski Ł., Zasada specjalności europejskiego nakazu aresztowania i art. 607e § 3 pkt 2 k.p.k. a możliwość ścigania wydanego obywatela polskiego za przestępstwa nieobjęte tym nakazem, „Przegląd Sądowy” 2022, nr 5.
Vogler T., The Rule of Speciality in Extradition Law, „International Review of Penal Law. Extradition” 1991, vol. 62, nr 1–2.