Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 października

Abstrakt

Glosa dotyczy wyroku polskiego Sądu Najwyższego z 10 października 2018 r. w sprawie prawa do sporządzenia transkrypcji brytyjskiego aktu urodzenia wydanego obywatelowi polskiemu z urodzenia, urodzonemu w Wielkiej Brytanii. Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego, wojewoda i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówiły sporządzenia takiego zapisu. W ich ocenie brytyjski dokument stwierdzający, że dziecko ma matkę i „rodzica”, który także jest kobietą, naruszałby prawo polskie, zawierał informacje wprowadzające w błąd i byłby sprzeczny z porządkiem publicznym. Sąd Najwyższy odstąpił od swojej wcześniejszej linii orzeczniczej i odrzucił tę argumentację. Powołał się przy tym na Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej i na ratyfikowane przez Polskę umowy międzynarodowe: Konwencję o prawach dziecka, Europejską Konwencję Praw Człowieka i na właściwe wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Nie odwołał się jednak do prawa UE (nie zbadał też, czy sprawa pozostaje „w zakresie prawa UE”) i odmówił zadania pytania prejudycjalnego. Glosowany wyrok unaocznia więc praktyczne trudności wynikające ze zderzenia doktryny „szerokiego marginesu oceny” z prawami osób, które próbują „przetłumaczyć” decyzje wydane w innych krajach Europejskich do krajowego systemu prawnego. Stanowi on więc interesujący wkład do dyskusji o zakresie suwerennej władzy państwa w kształtowaniu krajowych regulacji dotyczących prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego.