Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2023 r., I KS 15/23
pdf

Słowa kluczowe

sąd odwoławczy, postępowanie dowodowe, model postępowania odwoławczego, dowód, zasada

Jak cytować

Wączek, A. (2024). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2023 r., I KS 15/23. Ius Novum, 18(4), 115–125. Pobrano z https://iusnovum.lazarski.pl/iusnovum/article/view/1974

Abstrakt

W artykule poruszono problematykę dotyczącą postępowania dowodowego przed sądem odwoławczym w polskim procesie karnym. W wyniku przeprowadzonych rozważań Autorka wyraża aprobatę względem stanowiska Sądu Najwyższego, w świetle którego sąd odwoławczy, w razie stwierdzenia konkretnych treściowych braków części dowodów osobowych i nieosobowych, jest nie tylko uprawniony, ale także zobowiązany do tego, by czynności dowodowe przeprowadzić autonomicznie. Przepis art. 452 k.p.k. stanowi zasadnicze kryterium oceny zasadności ujętego w ten sposób poglądu. Stosowanie metody historycznej w procesie jego interpretacji sprawia, iż okoliczność uchylenia pierwszej jednostki redakcyjnej art. 452 k.p.k., w świetle której „sąd odwoławczy nie może przeprowadzić postępowania dowodowego co do istoty sprawy”, wpłynęła na ukonstytuowanie w ten sposób zasady przeprowadzania dowodów co do istoty sprawy przez sąd odwoławczy. Argumentację w tym względzie wzbogaca łączna interpretacja art. 427 § 3 k.p.k. w zw. z art. 452 § 2 i 3 k.p.k.

pdf

Bibliografia

Doda Z., Gaberle A., Kontrola odwoławcza w procesie karnym. Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Komentarz, Warszawa 1997.

Fingas M., Orzekanie reformatoryjne w instancji odwoławczej w polskim procesie karnym, Warszawa 2016.

Funkcje procesu karnego. Księga Jubileuszowa Profesora Janusza Tylmana, red. T. Grzegorczyk, Warszawa 2011.

Kaftal A., W sprawie modelu środków odwoławczych, „Państwo i Prawo” 1973, nr 8–9.

Klejnowska M., Glosa do postanowienia SN z dnia 15 października 2003 r., III KK 271/02, „Państwo i Prawo” 2004, nr 9.

Kotowski A., Skarga nadzwyczajna na tle modeli kontroli odwoławczej, „Prokuratura i Prawo” 2018, nr 9.

Kwiatkowski Z., Evidentiary Proceedings Before an Appellate Court in the Polish Criminal Trial, „Ius Novum” 2016, nr 2.

Marszał K., Glosa do uchwały SN z dnia 24 stycznia 2001 r., I KZP 47/2000, „Państwo i Prawo” 2001, nr 10.

Mierzejewski Z., Reguły ne peius z art. 454 k.p.k. po zmianie modelu postępowania odwoławczego w sprawach karnych – uwagi de lege lata oraz de lege ferenda, „Przegląd Sądowy” 2019, nr 9.

Postępowanie odwoławcze w procesie karnym – u progu nowych wyzwań, red. S. Steinborn, Warszawa 2016.

Świecki D., Apelacja w postępowaniu karnym, Warszawa 2012.

Świecki D., Bezpośredniość czy pośredniość w polskim procesie karnym. Analiza dogmatycznoprawna, Warszawa 2013.

Świecki D., Glosa do postanowienia SN z dnia 15 października 2003 r., III KK 271/02, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2004, nr 9.

Świecki D., Konstrukcja apelacji jako środka odwoławczego w procesie karnym, Warszawa 2023.

Waltoś S., Model postępowania przygotowawczego na tle prawnoporównawczym, Warszawa 1968.

Woźniewski K., Glosa do postanowienia SN z dnia 4 stycznia 2005 r., V KK 388/04, „Gdańskie Studia Prawnicze – Przegląd Orzecznictwa” 2005, nr 3.

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Prawa autorskie (c) 2024 Uczelnia Łazarskiego w Warszawie, Polska