Abstrakt
Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie problematyki granic odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego za przewinienie służbowe w postaci oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa limitowanych przez zasadę niezawisłości sędziowskiej. Ze względu na nieobowiązywanie w prawie dyscyplinarnym zasady ustawowej określoności czynu sfera ta kształtowana jest przez orzecznictwo dyscyplinarne, w szczególności judykaty Sądu Najwyższego-Sądu Dyscyplinarnego, które zostały poddane szczegółowej analizie. Pozwoliło to na wskazanie tendencji występujących w orzecznictwie oraz wypracowanie własnego stanowiska, uwzględniającego także najnowsze zmiany w ustawie Prawo o ustroju sądów powszechnych, przekładające się na potrzebę wzmożenia ochrony niezawisłości sędziowskiej, a tym samym bardziej restrykcyjnego podejścia do operowania instrumentem odpowiedzialności dyscyplinarnej wobec sędziów dopuszczających się oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa w sferze orzeczniczej.