Obsignatio et depositio urzędowo otwartego testamentu w prawie rzymskim
PDF (English)

Słowa kluczowe

testament
opening of a testament
sealing of a testament
storing of a testament
witness
archive
Roman law
Pauli Sententiae testament
otwarcie testamentu
opieczętowanie testamentu
przechowanie testamentu
świadek
archiwum
prawo rzymskie
Pauli Sententiae

Jak cytować

Kursa, S. (2020). Obsignatio et depositio urzędowo otwartego testamentu w prawie rzymskim . Ius Novum, 14(2), 189-199. https://doi.org/10.26399/iusnovum.v14.2.2020.21/s.kursa

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie końcowego etapu procedury otwarcia testamentu, w szczególności sposobów zabezpieczenia ponownie zamkniętego testamentu. Została w nim wyjaśniona czynność związana z ponownym opieczętowaniem testamentu, wskazano, na kim spoczywały obowiązki związane z jego opieczętowaniem i przechowaniem, a także podjęto próbę ustalenia miejsca przechowywania ponownie zamkniętego testamentu. Ustalono, że pieczęć na ponownie zamkniętym testamencie przykładał tylko urzędnik odpowiedzialny za przeprowadzenie procedury otwarcia, a gdy z powodu braku świadków sporządzenia testamentu testament został otwarty z udziałem nadzwyczajnych świadków otwarcia, był on pieczętowany także przez nich. Ponownie opieczętowany testament, o ile nie zachodziła potrzeba jego weryfikacji przez nieobecnych świadków, oddawano natychmiast w depozyt dziedzicowi, którego uważano za właściciela testamentu, albo przekazywano na przechowanie w archiwum świątynnym lub urzędowym.

https://doi.org/10.26399/iusnovum.v14.2.2020.21/s.kursa
PDF (English)