Abstrakt
W artykule przedstawiono wpływ instrumentów prawnych UE na prawo karne Republiki Czeskiej w dziedzinie ochrony środowiska. Celem jest analiza tego wpływu oraz poszczególnych definicji prawnych przestępstw przeciwko środowisku w czeskim systemie prawnym. Zastosowano tu metody: opisową, porównawczo-analityczną i logiczną. W pierwszej kolejności Autorka dokonuje oceny stanu ochrony środowiska w Republice Czeskiej, nie tylko z pomocą prawa karnego. Następnie przedstawia listę definicji prawnych poszczególnych przestępstw oraz wyjaśnia ich podstawowe cechy i specyficzne różnice między nimi w odniesieniu do przepisów prawa UE lub międzynarodowego prawa publicznego, na podstawie których dane przestępstwo zostało wprowadzone do czeskiego systemu prawnego. W artykule przedstawiono również najnowsze orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz Trybunału Konstytucyjnego Republiki Czeskiej w tym zakresie. W podsumowaniu dokonana została ocena poziomu ochrony środowiska poprzez prawo karne; stwierdzono, że Republika Czeska jest aktywna w tym obszarze i wywiązuje się ze swoich obowiązków wynikających z europejskich przepisów regulujących ochronę środowiska.
Bibliografia
Decyzja ramowa Rady 2005/667/WSiSW z dnia 12 lipca 2005 r. w sprawie wzmocnienia uregulowań prawnokarnych w celu zapobiegania zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków.
Dyrektywa 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zanieczyszczenia pochodzącego ze statków oraz wprowadzenia sankcji w przypadku naruszenia prawa.
Dyrektywa 2008/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne.
Dyrektywa 2024/1203/We Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 kwietnia 2024 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne.
Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa.
Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, 1973 r., Waszyngton.
Kořínek Š., Posílení ochrany zvířat v reflexi trestného činu „chov zvířat v nevhodných podmínkách”, „Trestněprávní revue” 2022, nr 2.
Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., z późniejszymi zmianami wprowadzonymi przez Protokół z 1978 r. (MARPOL 73/78).
Púry F., § 303 [Zanedbání péče o zvíře z nedbalosti], w: P. Šámal et al., Trestní zákoník, wyd. 3, Praga 2023.
Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) nr 2019/2090 z dnia 19 czerwca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2017/625.
Rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej flory i fauny w drodze regulacji handlu nimi.
Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt.
Uchwała Sądu Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2019 r., sprawa nr II ÚS 4149/18.
Uchwała Sądu Konstytucyjnego z dnia 9 maja 2023 r., sprawa nr IV ÚS 2352/22-2.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2023 r., sprawa nr 7 Tdo 55/2023.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2011 r., sprawa nr 8 Tdo 657/2011.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 March 2020 r., sprawa nr 7 Tdo 196/2020.
Ustawa nr 40/2009 Zb. P., Kodeks karny.
Ustawa nr 114/1992 Zb. P., Ustawa Czeskiej Narodowej Rady w sprawie ochrony przyrody
i krajobrazu.
Ustawa nr 140/1961 Zb. P., Prawo karne.
Ustawa nr 167/2008 Zb. P. w sprawie zapobiegania i naprawy szkód w środowisku oraz w sprawie nowelizacji niektórych ustaw.
Ustawa nr 449/2001 Zb. P. w sprawie polowań, z późniejszymi zmianami.
Ustawa nr 330/2011 Zb. P., nowelizująca ustawę nr 40/2009 Zb. P., Kodeks karny, z późniejszymi
zmianami, oraz ustawa nr 141/1961 Zb. P., Kodeks postępowania karnego, z późniejszymi zmianami.
Ustawa nr 418/2011 Zb. P. w sprawie odpowiedzialności karnej osób prawnych oraz postępowaniach przeciwko nim.
Uzasadnienie ustawy nr 40/2009 Zb. P., Kodeks karny.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2024 Uczelnia Łazarskiego w Warszawie, Polska