Wpływ implementacji Rozporządzenia MiCA na polski rynek kryptoaktywów – konsekwencje, wyzwania regulacyjne i perspektywy reform

Abstrakt

Celem artykułu jest krytyczna ocena zgodności polskiego projektu ustawy implementującej Rozporządzenie MiCA z celami i literą rozporządzenia oraz weryfikacja hipotezy, że wybrane rozwiązania mają charakter gold-platingu, podnosząc koszty zgodności bez proporcjonalnych korzyści, przy jednoczesnym niedomknięciu istotnych luk regulacyjnych. Zastosowano analizę prawno porównawczą (Polska vs. wybrane państwa UE), analizę funkcjonalną (substance over form) oraz ocenę skutków regulacyjnych. Wyniki. (1) Polska skutecznie skróciła okres przejściowy dla podmiotów CASP do 6 miesięcy; po tej dacie wymagane jest zezwolenie MiCA lub paszport (art. 65). Teza o „automatycznych 18 miesiącach” dla Polski jest błędna. (2) Projekt przewiduje regulacje wykraczające ponad MiCA (m.in. jawny rejestr domen, prewencyjne blokady rachunków), co wymaga przeprowadzenia silnego testu proporcjonalności i spójności z DSA. (3) Model opłat do 0,4% przychodów nie jest skrajny w UE, lecz może istotnie obciążać podmioty o wysokich wolumenach i niskich marżach. (4) Luki: brak „soft law” i jasnych kryteriów dla DeFi oraz NFT; w obszarze stablecoin barierą pozostają zagadnienia ostrożnościowe i infrastrukturalne oraz zbieżność reżimów MiCA / PSD2 / EMD. Hipoteza badawcza została w przeważającej mierze potwierdzona: polska implementacja jest restrykcyjna i miejscami kazuistyczna, co zwiększa koszty i niepewność, a jednocześnie nie adresuje w pełni obszarów technologicznie wrażliwych (DeFi, NFT, PLN-EMT). Wskazane jest skalibrowanie narzędzi ponadminimum i domknięcie luk przy użyciu instrumentów miękkich oraz rozwiązań operacyjnych. W części II zakończenia przedstawiono rekomendacje systemowe i operacyjne.