Badanie zgodności projektów ustaw z prawem Unii Europejskiej w pracach parlamentarnych w latach 2015–2016

Abstrakt

Członkostwo danego państwa w Unii Europejskiej może ograniczać jego swobodę regulacyjną i działalność prawodawczą. Wynika to zarówno z zasady pierwszeństwa prawa unijnego, jak i traktatowo umocowanego podziału kompetencji między Unię i państwa członkowskie. Ponadto istnieje szereg obszarów, takich jak pomoc publiczna, regulacje dotyczące norm technicznych, zasad funkcjonowania rynku wewnętrznego czy polityki walutowej, które wymagają notyfikowania Komisji Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu wszelkich krajowych aktów prawnych. Państwa członkowskie, dostosowując prawo krajowe do dyrektyw unijnych, również działają w granicach wyznaczonych celem danej dyrektywy. Te wszystkie obowiązki przekładają się następnie na krajowe procesy legislacyjne. W Polsce każdy akt prawny przyjmowany przez Sejm jest oceniany z punktu widzenia zobowiązań wynikających z członkostwa w UE. Analizowane procesy prawodawcze w okresie związanym z kampanią wyborczą w 2015 r. oraz realizacją obietnic wyborczych wykazały, że zasadniczo prawo unijne albo nie obejmowało swoim zakresem materii regulacyjnej, albo prawodawca krajowy, uchwalając ustawy związane z obietnicami wyborczymi, gwarantował poszanowanie prawa unijnego.