Miejsce popełnienia czynu jako podstawa jurysdykcji krajowej

Abstrakt

Przedmiotem opracowania jest zweryfikowanie znaczenia miejsca popełnienia czynu oraz podziału na zachowania terytorialne i eksterytorialne, przy wyznaczaniu zakresu polskiej jurysdykcji w sprawach karnych. Przeprowadzone w tym zakresie rozważania mają charakter teoretyczno-dogmatyczny. Bazują na postulatach zgłaszanych w nauce szeroko pojętego publicznego prawa międzynarodowego, w szczególności międzynarodowego prawa karnego, z uwzględnieniem obowiązujących regulacji Kodeksu karnego. Analiza prowadzi do wniosku, że w obecnej rzeczywistości, wobec rozwoju sieci internetowej, tendencji do redefiniowania pojęcia granicy państwa narodowego oraz roli owej granicy jako czynnika ograniczającego wolność transgranicznego działania i tworzenia społeczności ponadnarodowych, uzasadnione jest zakwestionowanie funkcji miejsca popełnienia czynu jako czynnika determinującego zakres poleskiej jurysdykcji w sprawach karnych. Postuluje się przy tym rozważenie wprowadzenia dodatkowych materialnych kryteriów, pozwalających na wyznaczenie przysługującego Polsce ius puniendi niezależnie od terytorium, na jakim uznamy dany czyn za popełniony.