Keywords
How to Cite
Abstract
This paper addresses the issue of rational sentencing in criminal proceedings, focusing specifically on the significance of the passage of substantial time between the commission of an offence and the imposition of a sentence as a potential ground for extraordinary mitigation of punishment. The aim is to resolve the question of whether a significant lapse of time between the commission of an offence and sentencing may serve as a mitigating factor in the punishment imposed by the court for that offence, or, more specifically, whether it may justify extraordinary mitigation of the statutory penalty or constitute a circumstance warranting leniency within the ordinary sentencing framework. The research hypothesis assumes that a lengthy interval between the offence and adjudication may exert a mitigating influence on the sentence imposed, both in cases where the court applies a sentence within the ordinary sentencing framework and where it resorts to extraordinary mitigation, although the time lapse does not constitute an autonomous basis for such mitigation. The study employs the dogmatic method, understood as an analysis of legal norms, with reference to relevant judicial decisions and the views of legal academics and commentators.
References
Baściuk J., Ochman P., Ondrysz K., Problematyka czasu w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych na tle przepisów kodeksowych, w: Nowa kodyfikacja prawa karnego, t. XXIV, red. L. Bogunia, Warszawa 2009.
Bojarski T., Znaczenie czynnika czasu w zakresie karalności czynu i wymiaru kary, „Teka Komisji Prawniczej PAN – Oddział w Lublinie” 2010, t. 3.
Budyn-Kulik M., Dyrektywy wymiaru kary w państwach członkowskich Unii Europejskiej, „Prawo w Działaniu. Sprawy karne” 2017, nr 3.
Czas i jego znaczenie w prawie karnym, red. J. Warylewski, Gdańsk 2010.
Ćwiąkalski Z., w: Kodeks karny. Część ogólna. Tom 1 Część II. Komentarz do art. 53–116, red. A. Zoll, W. Wróbel, wyd. V, Warszawa 2016.
Giezek J., Kardas P., Nowe ujęcie zasad in dyrektyw sądowego wymiaru kary. Kilka uwag na tle uchwalonych zmian normatywnych, „Prokuratura i Prawo” 2023, nr 7–8.
Horter T., Zeitabstand zwischen Tat und Verurteilung als ungeschriebener Strafmilderungsgrund?, „Zeitschrift für die gesamte Strafrechtswissenschaft” 2021, t. 133.
Konarska-Wrzosek V., w: Kodeks karny. Komentarz, red. R.A. Stefański, wyd. 7, Warszawa 2025.
Kulik M., w: Kodeks karny. Komentarz aktualizowany, red. M. Mozgawa, LEX/el. 2025.
Łabuda G., w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa 2021.
Majewski J., w: Kodeks karny. Komentarz, red. J. Majewski, Warszawa 2024.
Patora K., w: Prawo karne materialne. Nauka o przestępstwie, ustawie karnej i karne, red. J. Kulesza, Warszawa 2023.
Raglewski J., w: System Prawa Karnego. Tom 5. Nauka o karze. Sądowy wymiar kary, red. T. Kaczmarek, wyd. 2, Warszawa 2017.
Raglewski J., Model nadzwyczajnego złagodzenia kary w polskim systemie prawa karnego (analiza dogmatyczna w ujęciu materialnoprawnym), Kraków 2008.
Sienkiewicz Z., w: Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna, red. M. Bojarski, wyd. 9, Warszawa 2023.
Vachev V., Charakter prawny przedawnienia karalności w polskim prawie karnym, „Studia Iuridica” 2022, nr 93.
Zgoliński I., w: Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, wyd. 4, Warszawa 2023.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.