Słowa kluczowe
Jak cytować
Abstrakt
In normative terms, spatial planning constitutes an authoritative means of shaping space. By exercising its planning authority, a municipality influences how property rights are exercised and, in extreme cases, may lead to their deprivation. The law must set limits on this authority by establishing instruments that guarantee adequate protection of property rights. The municipality’s general plan is one such legal instrument, fulfilling the constitutional condition for the admissibility of interference with real estate ownership, which may be based on a statute. It must not only specify the manner in which restrictions are to be introduced, but also provide a source of values that justify such restrictions. The municipality’s general plan meets these conditions. Thus, it becomes not only an important instrument of planning policy but also a crucial mechanism for protecting the property rights of real estate covered by the planning process.
Bibliografia
Agopszowicz A., ‘Raumplanungsrecht, Bergbau und kommunale Planungshoheit in Polen’, Archiv für Kommunalwissenschaften, 1991, Vol. 30, No. 2.
Bąkowski T., Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Zakamycze, 2004.
Bąkowski T. (ed.), Rozprawa z decyzją o warunkach zabudowy, Gdańsk, 2022.
Chróścielewski W., ‘Imperium a gestia w działaniach administracji publicznej (W świetle doktryny i zmian ustawodawczych lat 90-tych’, Państwo i Prawo, 1995, No. 6.
Habermas J., Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, transl. Lipnik W., Łukasiewicz M., Warszawa, 2007.
Huber H., Recht, Staat und Gesellschaft, Bern, 1954.
Izdebski H., Zachariasz I., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz, Warszawa, 2023.
Jakimowicz W., Wolność zabudowy w prawie administracyjnym, Warszawa, 2012.
Kwaśniak P., Plan miejscowy w systemie zagospodarowania przestrzennego, Warszawa, 2009.
Leoński L., Szewczyk M., Kruś M., Prawo zagospodarowania przestrzeni, Warszawa, 2012.
Maciejko W., ‘Władztwo planistyczne osoby sporządzającej projekt decyzji o warunkach zabudowy’, Administracja. Teoria, Dydaktyka, Praktyka, 2015, No. 4.
Małysa-Sulińska K., Normy kształtujące ład przestrzenny, Warszawa, 2008.
Maurer H., Allgemeines Verwaltungsrecht, München, 2000; Polish ed.: Ogólne prawo administracyjne, transl. Nowacki K., Wrocław, 2003.
Maziarz A., ‘Plan ogólny gminy w znowelizowanych przepisach ustawy o zagospodarowaniu i planowaniu przestrzennym’, Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego, 2024, No. 5.
Mrozek J., ‘Plan ogólny gminy: charakterystyka i zagadnienia problemowe’, Samorząd Terytorialny, 2024, No. 6.
Niewiadomski Z., ‘Charakter prawny miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego’, in: Posłuszny J. (ed.), Aktualne problemy administracji i prawa administracyjnego, Przemyśl–Rzeszów, 2003.
Niewiadomski Z., ‘Gospodarowanie przestrzenią w gminach w świetle nowych rozwiązań prawnych’, in: Brzozowski A. et al. (eds), Praworządność – sprawność – rozwój lokalny a samorząd terytorialny, Zeszyty Naukowe CSSTiRL, Warszawa, 2004.
Niewiadomski Z., Nowe prawo o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Warszawa, 2003.
Niewiadomski Z. (ed.), Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz, Warszawa, 2021.
Nowak M.J., ‘Plan ogólny – nowy instrument w planowaniu przestrzennym’, Nieruchomości, 2023, No. 11.
Nowicki M.A., Kamienie milowe. Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Warszawa, 1996.
Szlachetko K., ‘Plan ogólny – nowe (?) narzędzie legislacji planistycznej’, in: Bąkowski T. (ed.), Legislacja planistyczna, Gdańsk, 2024.
Zimmermann J., Prawo administracyjne, Zakamycze, 2005.
Zimmermann J. (ed.), Przestrzeń w prawie administracyjnym, Warszawa, 2013.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.