Abstrakt
Przedmiotem niniejszego artykułu jest rola międzynarodowych organizacji regionalnych w monitorowaniu realizacji celów zrównoważonego rozwoju oraz podejście normatywne krajów europejskich i azjatyckich do tych celów. W 2015 r. przyjęto Agendę ONZ na rzecz Zrównoważonego Rozwoju. W związku z tym instrumentem regionalne organizacje międzynarodowe, w tym Unia Europejska i ASEAN, zostały zobowiązane do uwzględnienia w swoich politykach 17 celów zrównoważonego rozwoju. W artykule skoncentrowano się na SDG 3, który dotyczy ochrony zdrowia i dobrostanu (well-being). Artykuł został przygotowany na podstawie następujących metod badawczych: metody dogmatycznej, metody komparatystycznej oraz analizy systemowej. Zwrócono uwagę na różne podejścia do zdrowia ludzi przyjęte przez UE i ASEAN. Przedstawiono również potencjalne podstawy normatywne wzajemnej współpracy organizacji regionalnych w zakresie realizacji SDG i SDG 3. Uznano, że wspólne wysiłki normatywne i instytucjonalne regionalnych organizacji międzynarodowych, zmierzające do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, mają charakter komplementarny w stosunku do istniejących instrumentów prawnych w systemie uniwersalnym ochrony praw człowieka, stąd też w artykule uznano, że częściowo te instrumenty prawne wzajemnie się uzupełniają.