Abstrakt
W artykule została przeprowadzona analiza znamion przestępstwa defraudacji podatkowej stypizowanego w art. 305 hiszpańskiego kodeksu karnego. Defraudacja polega na uchylaniu się m.in. od zapłaty podatków lub nieuprawnionym korzystaniu z ulg podatkowych. Istotną przesłanką odpowiedzialności za to przestępstwo jest pozostawanie sprawcy w stosunku prawnopodatkowym z administracją podatkową. Zdaniem autora dla bytu tego przestępstwa nie jest konieczne wprowadzenie w błąd administracji podatkowej, a wystarczające jest naruszenie obowiązku formalnego, który materializuje się w ukryciu lub defiguracji podstawy opodatkowania, co uniemożliwia określenie kwoty podatku. Przedmiotem analizy w zakresie tego przestępstwa są także sprawstwo, współsprawstwo, współsprawstwo konieczne, podżeganie, pomocnictwo, zdefraudowana kwota podatkowa, administracyjne wyliczenie kwoty i jej określenie sądowe, nieuzasadniony wzrost majątku w kontekście odpowiedzialności za defraudację podatkową, nielegalne dochody, a także odpowiedzialność doradców prawnych, podatkowych lub księgowych.