Pojęcia: „normalne wynagrodzenie” oraz „wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną” w rozumieniu art. 151(1) § 1 i 3 k.p. w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz poglądów doktryny

Abstrakt

W artykule poddano analizie zasady ustalania wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w kontekście przepisów Kodeksu pracy oraz najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego. Autorka analizuje dualną konstrukcję należności przysługujących pracownikowi – tzw. „normalnego wynagrodzenia”, oraz dodatku za nadgodziny – wskazując ich różne funkcje prawne i ekonomiczne. Szczególną uwagę poświęcono zagadnieniu, w którym składniki wynagrodzenia mogą być uwzględniane jako część „normalnego wynagrodzenia” w rozumieniu art. 151¹ § 1 k.p. Artykuł zawiera również postulaty de lege ferenda, dotyczące potrzeby ustawowego doprecyzowania tego pojęcia w celu zapewnienia przejrzystości i adekwatności systemu wynagrodzeń.